ASANTE Tanzania, we hebben onze droom geleefd....
Door: Wim & Carla
Blijf op de hoogte en volg Wim&Carla
06 Mei 2015 | Tanzania, Iringa
Soms heb je van die dromen
die je wakker houden
tot je ze uitvoert
(Loesje)
Op het eind van onze twee jaar in Tanzania is het goed om terug te kijken. Waar staan we nu, wat heeft het ons gebracht? We hadden 2 jaar geleden de volgende vragen, totaal niet wetende waar we echt aan zouden beginnen:
“Hoe gaan we wonen? Voelen we ons er welkom? Wat komt er op ons pad? Kunnen we dit wel? Hoe ziet het werk eruit? Wie gaan we ontmoeten? Wat kunnen we daar betekenen? Waarom willen we dit eigenlijk? Ach, we gaan het avontuur gewoon lekker samen aan! “
En we kunnen zeggen dat we nu erg tevreden terugkijken. Prima gewoond op de campus van het Teacher Training College in Iringa. Lekker basic, geen stromend warm water maar 'bucketshower' en zelfs dat went. Met regelmaat helemaal geen water en elektriciteit, maar ook daar hebben we onze weg in gevonden. Natuurlijk werden we er af en toe sacherijnig van, zeker als de elektriciteit lange tijd uitviel. We hebben veel van het land gezien, prachtige safari's gemaakt, genoten van Zanzibar, veel (met het uitdagende openbaar vervoer) gereisd, veel Nederlands bezoek gehad en vooral veel gelachen met de Tanzanianen.
Wim heeft bij Neema Crafts gewerkt als business trainer. Zijn opdracht: Hoe kunnen mensen met een lichamelijke beperking bestaanszekerheid krijgen door een eigen bedrijfje te starten. Als business trainer heeft hij lesmateriaal ontwikkeld en studenten begeleid bij het opzetten van een eigen bedrijfje. Een medewerker van Neema Crafts, de geweldige Paulina, is goed getraind zodat zijn werkzaamheden gewoon doorgaan. Hij heeft zeker iets duurzaams achter kunnen laten, en dit wordt o.a. mogelijk gemaakt door het enorme bedrag dat het sponsoring project heeft opgeleverd, een bedrag van €16.000,-; dit hadden we nooit kunnen dromen. Dus ook hier nogmaals alle familie, vrienden, (oud)collega's, kennissen en zelfs onbekenden....Dank!
De resultaten van het werk van Carla zijn nu nog wat minder zichtbaar. Het onderwijsproject loopt nog anderhalf jaar door, de doelen zijn groter en de impact zal pas later duidelijk worden. Echter....De samenwerking met de colleges in de Southern Highlands, de individuele contacten met met name de principals, de workshops en trainingen en het samen zoeken naar oplossingen voor de enorme uitdagingen waar het onderwijs hier in Tazania dagelijks mee te maken heeft....het was een leerzame en inspirerende weg voor beide kanten. Gelukkig komt er deze zomer een nieuwe VSO volunteer in Iringa om het stokje over te nemen.
Natuurlijk hebben we onszelf steeds afgevraagd wat onze bijdrage zou kunnen zijn. Persoonlijk hebben we kennis kunnen maken met een geheel andere cultuur, we hebben genoten van de prachtige natuur en we zijn dagelijks nog verrast door de blijheid en humor van de mensen. We voelen ons erg welkom hier ofschoon we natuurlijk nooit een van hen zullen worden. We hebben veel bijzondere mensen ontmoet. De traditionele vorm van ontwikkelingshulp heeft barrières gecreëerd voor de mensen om in hun eigen levensonderhoud te voorzien en de afhankelijkheid en afwachtende houding juist versterkt. Transformatie naar zelfredzaamheid is cruciaal voor de toekomst van Afrika. En als je een klein steentje kunt bijdragen aan die zelfredzaamheid dan wordt dat erg gewaardeerd.
We hebben ook de andere kant van Tanzania leren kennen. De armoede, de corruptie, de hiërarchie, de afwachtende houding, de gelatenheid. Er zijn nog een heleboel uitdagingen. Ontwikkeling van onderwijs, gezondheidszorg, leiderschap en economische groei is daarbij van groot belang. Er zijn wel tekenen van economische groei, maar vaak niet van ontwikkeling. Helaas komt die groei vaak ten goede aan de bovenlaag van de bevolking, de relatie tussen bestuurders en de burgers zal gezonder moeten worden. De vele potenties die het land Tanzania heeft zullen op een fairtrade wijze tot ontplooiing moeten worden gebracht op basis van solidariteit.
We hebben onze ervaring en kennis kunnen delen, ook al is dat op kleine schaal geweest. Maar we geloven dat de kleine stapjes voorwaarts die we zien bij de mensen waar we mee gewerkt hebben een opmaat zijn naar een beter leven. De verwondering van elke dag, de andere taal, de andere wijze van communicatie, de andere gewoontes, de andere manier van doen en denken: ondergedompeld voor 2 jaar in een andere cultuur dat heeft ons zeker veel gebracht. Nu is het voorbij. Vast staat dat het voor onszelf een enorme persoonlijke verrijking is. Op naar een volgende droom!
Het grote afscheid nemen is begonnen! Daarover later meer.
Op het eind van onze twee jaar in Tanzania is het goed om terug te kijken. Waar staan we nu, wat heeft het ons gebracht? We hadden 2 jaar geleden de volgende vragen, totaal niet wetende waar we echt aan zouden beginnen:
“Hoe gaan we wonen? Voelen we ons er welkom? Wat komt er op ons pad? Kunnen we dit wel? Hoe ziet het werk eruit? Wie gaan we ontmoeten? Wat kunnen we daar betekenen? Waarom willen we dit eigenlijk? Ach, we gaan het avontuur gewoon lekker samen aan! “
En we kunnen zeggen dat we nu erg tevreden terugkijken. Prima gewoond op de campus van het Teacher Training College in Iringa. Lekker basic, geen stromend warm water maar 'bucketshower' en zelfs dat went. Met regelmaat helemaal geen water en elektriciteit, maar ook daar hebben we onze weg in gevonden. Natuurlijk werden we er af en toe sacherijnig van, zeker als de elektriciteit lange tijd uitviel. We hebben veel van het land gezien, prachtige safari's gemaakt, genoten van Zanzibar, veel (met het uitdagende openbaar vervoer) gereisd, veel Nederlands bezoek gehad en vooral veel gelachen met de Tanzanianen.
Wim heeft bij Neema Crafts gewerkt als business trainer. Zijn opdracht: Hoe kunnen mensen met een lichamelijke beperking bestaanszekerheid krijgen door een eigen bedrijfje te starten. Als business trainer heeft hij lesmateriaal ontwikkeld en studenten begeleid bij het opzetten van een eigen bedrijfje. Een medewerker van Neema Crafts, de geweldige Paulina, is goed getraind zodat zijn werkzaamheden gewoon doorgaan. Hij heeft zeker iets duurzaams achter kunnen laten, en dit wordt o.a. mogelijk gemaakt door het enorme bedrag dat het sponsoring project heeft opgeleverd, een bedrag van €16.000,-; dit hadden we nooit kunnen dromen. Dus ook hier nogmaals alle familie, vrienden, (oud)collega's, kennissen en zelfs onbekenden....Dank!
De resultaten van het werk van Carla zijn nu nog wat minder zichtbaar. Het onderwijsproject loopt nog anderhalf jaar door, de doelen zijn groter en de impact zal pas later duidelijk worden. Echter....De samenwerking met de colleges in de Southern Highlands, de individuele contacten met met name de principals, de workshops en trainingen en het samen zoeken naar oplossingen voor de enorme uitdagingen waar het onderwijs hier in Tazania dagelijks mee te maken heeft....het was een leerzame en inspirerende weg voor beide kanten. Gelukkig komt er deze zomer een nieuwe VSO volunteer in Iringa om het stokje over te nemen.
Natuurlijk hebben we onszelf steeds afgevraagd wat onze bijdrage zou kunnen zijn. Persoonlijk hebben we kennis kunnen maken met een geheel andere cultuur, we hebben genoten van de prachtige natuur en we zijn dagelijks nog verrast door de blijheid en humor van de mensen. We voelen ons erg welkom hier ofschoon we natuurlijk nooit een van hen zullen worden. We hebben veel bijzondere mensen ontmoet. De traditionele vorm van ontwikkelingshulp heeft barrières gecreëerd voor de mensen om in hun eigen levensonderhoud te voorzien en de afhankelijkheid en afwachtende houding juist versterkt. Transformatie naar zelfredzaamheid is cruciaal voor de toekomst van Afrika. En als je een klein steentje kunt bijdragen aan die zelfredzaamheid dan wordt dat erg gewaardeerd.
We hebben ook de andere kant van Tanzania leren kennen. De armoede, de corruptie, de hiërarchie, de afwachtende houding, de gelatenheid. Er zijn nog een heleboel uitdagingen. Ontwikkeling van onderwijs, gezondheidszorg, leiderschap en economische groei is daarbij van groot belang. Er zijn wel tekenen van economische groei, maar vaak niet van ontwikkeling. Helaas komt die groei vaak ten goede aan de bovenlaag van de bevolking, de relatie tussen bestuurders en de burgers zal gezonder moeten worden. De vele potenties die het land Tanzania heeft zullen op een fairtrade wijze tot ontplooiing moeten worden gebracht op basis van solidariteit.
We hebben onze ervaring en kennis kunnen delen, ook al is dat op kleine schaal geweest. Maar we geloven dat de kleine stapjes voorwaarts die we zien bij de mensen waar we mee gewerkt hebben een opmaat zijn naar een beter leven. De verwondering van elke dag, de andere taal, de andere wijze van communicatie, de andere gewoontes, de andere manier van doen en denken: ondergedompeld voor 2 jaar in een andere cultuur dat heeft ons zeker veel gebracht. Nu is het voorbij. Vast staat dat het voor onszelf een enorme persoonlijke verrijking is. Op naar een volgende droom!
Het grote afscheid nemen is begonnen! Daarover later meer.
-
06 Mei 2015 - 11:05
Annelies :
Hartverwarmend.
Slaap lekker bij Neema.
Kus Annelies -
06 Mei 2015 - 12:00
Margreet:
Lieve Wim en Carla, dank voor het delen van al jullie belevenissen. Ik verheug me op het live- verslag. liefs Margreet -
06 Mei 2015 - 13:33
Hermine Ten Berge:
Lieve Wim en Carla,
Wat fijn dat jullie deze droom die jullie al zolang koesterden uit hebben kunnen laten komen.
Wat hebben jullie veel bereikt en gegeven, maar ook zo ik lees, mogen ontvangen.
Sterkte bij het afscheid nemen, dit lijkt me niet eenvoudig.
Trots op jullie!!!!
Liefs,
Hermine
-
06 Mei 2015 - 13:33
Magda:
Mooi om dit te lezen. Geniet nog van jullie laatste weken en tot gauw.
Liefs
Magda -
06 Mei 2015 - 15:08
Janneke :
Heerlijk als dromen kunnen worden gerealiseerd.... Geniet van de laatste weken en sterkte met het afscheid.
liefs, Janneke -
06 Mei 2015 - 15:15
Bertha Oosting:
lieve Wim en Carla,
Ik bewonder jullie moed dat jullie 2 jaar lang met veel enthousiasme, inzet, werklust, naastenliefde, je volledig ingezet hebt voor je medemens. Het zal je leven ongetwijfeld verrijkt hebben. Onder het genot van een wijntje hadden Margreet en ik bedacht om samen maar weer eens lekker bij te kletsen. Dat wordt dus agenda's trekken zodra je weer in Groningen woont, want die agenda van jou, Carla,zal denk,ik,snel weer vol lopen.
Heel leuk om je tzt in levende lijve weer te zìen. Groeten, ook van Alert en een behouden thuiskomst.
Bertha
-
06 Mei 2015 - 22:11
Marja:
Wat een prachtige terugkijkende bespiegelingen. Hoor er graag meer over op 2 juni x -
06 Mei 2015 - 23:19
Marieke Oostenenk:
Lieve Carla en Wim,
Ik heb met veel plezier en bewondering jullie de afgelopen twee jaar gevolgd. Wat mooi, dat je op deze manier een droom werkelijkheid laat worden.
Hoop jullie over niet al te lange tijd te ontmoeten.
Lieve groet,
Marieke Oostenenk -
07 Mei 2015 - 09:19
Nienke:
Ik ben zo trots op jullie. Zo trots...! -
07 Mei 2015 - 09:22
Ben Gerutskens:
Het moet een geweldige ervaring geweest zijn.
Ik ben erg benieuwd naar jullie volgende droom en hoop jullie gauw weer eens te zien.
Groeten,
Ben Geutskens -
07 Mei 2015 - 12:07
Yvonne Oomen:
Lieve Carla en Wim. Jullie hebben je droom waar gemaakt. Na lange voorbereiding in Nederland, zijn nu de twee jaar in Tanzania al weer voorbij. Het land en de mensen daar weer verlaten zal niet makkelijk zijn. Neem alle goede herinneringen en ervaringen mee naar Nederland waar er ongetwijfeld een warm welkomst zal zijn. Xxx yvonne oomen -
07 Mei 2015 - 14:04
Liesbeth:
Hoi Car en Wim, vol bewondering dat jullie samen, op deze wijze, twee jaren samen hebben gewerkt. Tot snel in Nederland, lieve groet M en L -
09 Mei 2015 - 14:12
Lucy Sonnenberg:
Hallo Wim en Carla,
Wat een bijzondere twee jaar voor jullie. Veel ups en downs, maar zo naar alle berichten, en ook live, hebben jullie een hele goede en fijne tijd daar gehad.
Jullie hebben veel voor de mensen betekent, daar ging het ook om.
Ik hoop dat jullie genieten van Namibië. We zien elkaar weer, maar jullie agenda's zullen vol staan. En jullie moeten natuurlijk weer helemaal omschakelen. Heeft ook weer de tijd nodig.
Tot in Nederland.
Liefs Lucy -
11 Mei 2015 - 22:11
Henny Koster:
Beste Carla en Wim
Wat vliegt de tijd, alweer bijna 2 jaar daar .
Zoveel gezien en ervaren, geweldig, het zal inderdaad een leerzame en waardevolle ervaring zijn geweest voor beide partijen.
Fijn dat jullie wel weten dat er een vervolg komt en dat er dus vooruitgang inzitten.
Geniet nog van jullie vakantie en tot heel gauw in Nederland.
Hartelijke groeten ,
Henny -
28 Mei 2015 - 22:59
Tineke :
geachte mevrouw griep. -
28 Mei 2015 - 23:03
Jannie En Wim:
Jullie zijn je droom achterna gegaan en beleefd, dat moet een geweldige en goede ervaring zijn! -
29 Mei 2015 - 15:38
Rob Koopmans:
Beste Wim en Carla,
Met veel belangstelling heb ik de afgelopen 2 jaar jullie interessante berichten gelezen.
Straks welkom in Nederland en succes met wellicht een ander project.
Groeten
Rob Koopmans -
29 Mei 2015 - 21:56
Gert-Jan En Wia:
Wat een ervaringen hebben jullie opgedaan en wat prachtig dat jullie je zo goed hebben ingezet voor deze mensen. Het zal wel even omschakelen zijn nu jullie terug zijn in Nederland. Tot gauw en het was fijn om jullie ervaringen te hebben kunnen volgen.
Liefs Wia
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
